Libelle Academy Live

Gisteren ben ik naar de Libelle Academy Live geweest. Wat is dat, vraag je je misschien af, nou dat vroeg ik mij ook af en daarom wilde ik daar weleens een kijkje nemen. Ik was de gelukkige winnaar van twee kaarten via Libelle en samen met Anne, mijn dochter zou ik richting Rotterdam gaan. Nou is Anne nogal gek van nagellak en make-up dus had ik gevraagd of ik misschien bij een van die workshops ingedeeld mocht worden en inderdaad werden wij ingedeeld in de workshop nagels van Sally Hansen. Het zou dus een dag gaan worden met workshops en er was ook een markt waar je heerlijk over heen kunt struinen en snuffelen. Aan de workshop van Sally hing nog een andere workshop en dat was in vorm met shapewear. Nu heeft Anne dat nog helemaal niet nodig, dus ik dacht we zien wel hoe alles loopt. Anne zou zaterdag naar de Tinadag gaan en dan zondag met mij mee. Nu wilde het toeval of het noodlot dat Annes kaartjes van de Tinadag ergens bij de TNT Post zijn blijven zweven dus geen Tinadag zaterdag! Allemaal mailtjes verstuurd hierover, maar niets.... tot zaterdagochtend. Word ik ineens gebeld of Anne dan misschien zondag wilde komen, ja en dan is de Tinadag veel leuker dan met je moeder op stap gaan natuurlijk. Dus staat moeders ineens alleen... Eerst bedacht dat ik dan maar niet zou gaan, want het was nogal een reis van overstappen trein, metro en misschien nog bus, maar ik ben nogal nieuwsgierig van aard en wilde toch weten wat dit nou precies voor dag was. Dus mijn zus Susanne een berichtje gestuurd of zij misschien zin had om mee te gaan en gelukkig dat had zij wel! Dus zondag om 9.08 uur zat ik in de trein naar Gouda, daar stapte ik in bij mijn zus in de trein en samen reisden we verder naar Rotterdam. Daar pakten we de metro en toen we gingen zoeken naar de bus zagen we allemaal bordjes hangen van Libelle en besloten we gewoon om te gaan lopen en de bordjes te volgen. Deze hing bijna aan het einde:

 De bordjes maakten het nog gezellig om te lopen ook ;-). Na een tijdje lopen en de laatste bordjes zagen we de SS Rotterdam, wat een bakbeest zeg. Je kreeg meteen het Love Boat gevoel bij het zien van die boot, ik wel tenminste ;-).

 Dus we waren er en nu? Ergens hoorden we al zeemansliederen klinken, dus we gingen maar op het geluid af en daar stond een koor van piraten te chanten. Wat een gezellige ontvangst!!

 Eerst maar naar de garderobe jassen afgeven en toen maar onze bestelling ophalen. Bij inlevering van de mail kregen we een envelop en daar stond ons definitieve dagprogramma op, wisten we precies waar we aan toe waren en hoe laat en waar we ergens moesten zijn. Heel handig!

In de envelop zaten ook twee consumptiebonnen, we waren nog vroeg dus even een bakkie koffie gehaald en samen even het programma door genomen. Maar je bent vrouw of niet, dus wij kakelden onze tijd wel weg en plots was het 10.59 uur. Oeps dat werd even rennen naar Dyanne. Nu stonden we al boven bij het theater en ik wilde daar al gaan zitten, maar Susanne wilde naar beneden. Wij naar beneden en op de laatste rij waren nog precies twee plekjes op de hoek naast elkaar. Dus gauw gaan zitten en leek het net alsof we er al lang zaten. Bij binnenkomst kregen we een Dyanne Daily, maar deze was tot maat 44. En hoe graag ik ook een maatje 38 zou willen zijn, helaas is dat al even verleden tijd dus ook maar een Daily + gevraagd, want ik schommel net tussen 44/46. Toen kwam Dyanne en zij weet alles zo haarfijn te vertellen en kan precies de vinger op de zere plek leggen, mooi hoe ze dat doet. Af en toe draaide ze een filmpje tussendoor en ging ze door de zaal lopen. Onder een zo'n filmpje kwam ze naar achter lopen en ik keek naar haar en zij keek terug en lachte naar me, dus ik lachte vriendelijk terug. Heb haar altijd al bijzonder gevonden, maar misschien komt dat ook wel door haar naam, haar korte zwarte haar en bruine ogen (net als ik) en haar geboortejaar 1972.

Ondertussen liep ze naar mij toe en vroeg of ik al een Daily had, wauw Dyanne kwam een praatje maken met mij, net zo'n klein kind helemaal blij! Ondertussen ging ze weer naar voren en deed haar praatje en zette toen weer een nieuw filmpje in. Aan het einde van dit filmpje zei ze, nu ga ik even de zaal in en kijken wat voor stijl sommige van jullie hebben en ik begin bij JOU, plop microfoon onder mijn neus. Stijl, stijl kun je dat eten?? Geen stijl en onderwijl ook nog de slappe lach van de zenuwen, ik hoopte alleen maar dat ze gauw naar een ander zou gaan, maar toen ging ze Susanne uithoren over mij en ineens zei ze kom jij maar mee naar voren. Ik dacht nog ze maakt een geintje hoor, maar nee daar stond ze met haar hand uitgestrekt.  Ik moet eerlijk zeggen van het hele podiumgebeuren heb ik weinig meegekregen, ik stond daar zo'n beetje van ik kijk niet naar jullie, dan zien jullie mij ook niet en ik hoopte alleen dat het snel afgelopen zou zijn. Toen ging Dyanne inderdaad afronden en dacht ik, mooi snel ongezien terug naar mijn plek, maar ze sloot af met en jij gaat zo mee naar boven, want jij krijgt een hele nieuwe outfit van mij! En weer dacht ik, nee dit is een grap, maar ze keek zo serieus dat ik het wel moest geloven en ja toen kwamen de waterlanders want dan hou ik het niet meer droog! Dat is bij mij nogal makkelijk moet ik zeggen, je hebt me zo aan het huilen. Zet een paar puppy's op tv of laat iemand doodgaan in een film en ja hoor ik huil al, zelfs als ik praat met iemand die stottert krijg ik tranen in mijn ogen, ik vind dat dan zo vreselijk dat iemand zo'n moeite moet doen om uit zijn woorden te komen. O ja ben je weleens in de Pandadroom geweest in de Efteling en dat filmpje wat ze dan draaien als je moet wachten voor je naar binnen mag, tranen met tuiten, gelukkig is het daar donker en zet ik standaard al meteen die 3D bril op ;-). Dus huilen dus op het podium, onder applaus naar mijn stoel gelopen en zodra de workshop was afgelopen werd ik opgehaald en ben ik helemaal in het nieuw gestoken. Een nieuwe jeans, een nieuw hemdje, een nieuw shirt/tuniek en een spiksplinternieuw vest! Veels te gek!! Hierdoor waren we te laat bij Sally en mochten we eigenlijk niet meer naar binnen, maar omdat ik herkend werd door een paar vrouwen en zei het verhaal vertelden, mocht ik toch nog meedoen! Dus een nieuwe outfit en mooi gelakte nagels! Na Sally was het lunchtijd, ze werkten met munten van 2,50 euro. Het meeste was vijf euro of 2,50 euro, maar ze hadden ook muntjes van 1,25 euro. Uiteindelijk een stokbrood gezond genomen met een kop koffie, dit kostte mij 7,50 euro. We wilden op het terras gaan zitten, maar toen ik het terras op kwam riep meteen: he jij bent toch Diane en het hele terras draaide zich om en iedereen wilde even aan mijn vest voelen, ik kreeg allerlei complimentjes, het was super, maar toch ben ik daar nog iets te verlegen voor, dus fluisterde ik tegen Susanne, we eten wel binnen ;-). Maar ook daar was ik niet veilig, iedereen kwam wel even vertellen hoe mooi ze het vonden en dat ik een grote bofkont was, maar dat wist ik allang al ;-). Na lunch hadden we een workshop over stress, maar van Susanne mochten we niet op de laatste rij gaan zitten ;-). Ik moet eerlijk zeggen dat deze workshop een beetje langs mij heengegaan is, ik liep nog steeds een beetje te zweven van die outfit, kon het niet geloven! Hierna hadden we weer pauze en zouden we nog de Shapewear hebben, maar ik heb tegen Susanne gezegd dat ik naar huis wilde, was ik ook nog een beetje op tijd thuis. Dus wij onze jassen gehaald en bij vertrek kregen we nog een mooie goodiebag mee naar huis, maar ja ik had mijn goodiebag al aan ;-).

Dus zoek je een leuke dag uit samen met je moeder, zus, dochter, vriendin, buurvrouw of noem maar op dan is dit echt een aanrader. Je kunt allerlei workshops volgen, van wijnworkshop tot Zuiderzee-ambachten en van Sally's nagels tot haken voor beginners en gevorderden. Voor een ieder is er wel iets. Daarnaast de workshops van Dyanne natuurlijk en de markt. Kortom het is gewoon een leuke, informatieve dag vol met gezelligheid (en ook niet onbelangrijk een dagje zonder mannen ;-)). En de Libelle-lezeressen zijn schatten want ik heb het aan den lijve ondervonden, voor een middag was ik even een BN-'er en stiekem heb ik ervan genoten ;-). Dank jullie wel Libelle en Dyanne, jullie hebben een gewone huismoeder even bijzonder laten voelen!!