Onze reis naar San Donato in Fronzano in Toscane Italie

Jullie hadden mijn reisverslag nog te goed. Had even geen inspiratie om te bloggen, verhalen genoeg in mijn hoofd, maar even niet de rust en tijd om achter de pc te gaan zitten. Maar hier is ie ;-).

Vrijdag zijn wij vertrokken via Duitsland naar onze overnachtingsplek in Frankrijk. nu zul je denken huh Frankrijk? Dat dacht Eds navigatie van BMW dus ook en die wilde dus per se via Frankrijk, uiteindelijk maar gewoon de eindbestemming erin gezet en toen ging dat grgrgrgrg ding eindelijk via Duitsland! De reis via Duitsland verliep zeer voorspoedig en dus gauw voor Bazel de navigatie omgezet en zo reden wij dus Frankrijk in en waren wij bij Novotel Sausheim. Novotel is Novotel, niet echt luxe, maar goed genoeg voor een overnachting en zeker handig want twee kinderen tot 16 jaar zijn  gewoon gratis. Nu had ik ook nog eens supergoedkoop ontbijt, 1x 6 euro extra voor ons vieren, dus dat heb ik er wel even bijgenomen natuurlijk! De kamer was oke, op de deur van het toilet na. Volgens mij had daar iemand opgesloten gezeten en kreeg spontaan last van claustrofobie want de deur had een megagroot doorkijkgat. En de airco deed het niet en het was ook nog eens 30+ graden dus lekker warm! Het zwembad was oke en Anne heeft daar dankbaar gebruik van gemaakt. Wifi is ook goed en gratis trouwens!

's Avonds zijn we wezen eten bij de Mac, deze was vlakbij het winkelcentrum een stukje verderop (mega Carrefour ;-)). Het ontbijt was goed, zeker voor Franse begrippen en ze hadden heerlijke wafels! Je begrijpt natuurlijk wel dat er een aantal verdwenen in mijn tas voor onderweg ;-).
Vlakbij het hotel zat een Shell, maar Ed had gehoord dar het in Duitsland goedkoper was, dus wilden we nog net voor de grens met Zwitserland in Duitsland tanken en vignet kopen. Na een kwartiertje rijden zagen we ineens een grenspost... Niks geen Duitsland meer, we reden zo Zwitserland in. Nou ja rijden, Zwitserland is volgens mij blijven steken in de 80 en 90'er jaren. Toen ik in 1990 voor het eerst naar Roemenië ging keek ik mijn ogen uit bij de grensovergang. Alle auto's werden persoonlijk aangehouden en gecontroleerd, een jaar na de val de Muur dus dat was niet zo heel verwonderlijk. Maar dat ze in Zwitserland anno 2014 dit nog steeds doen, 24 jaar later dat verbaasde mij wel!! Iedere auto werd gecontroleerd, wij werden er natuurlijk tussen uit gepikt, want wij hadden geen vignet. Konden we daar mooi even kopen, ik was al aan het schelden op Ed, ik dacht dat kost mij kapitalen, maar ik betaalde 33 euro, hetzelfde wat ik kwijt zou zijn bij de ANWB ongeveer. Dus de reis ging weer verder,  door de gevreesde tunnel. We dachten daar een hoop tijd kwijt te zijn, het heeft ons 20 minuten gekost, geen centje pijn dus. Op een gegeven moment wisten we niet of we nu in Zwitserland of al in Italië reden. Alle plaatsnamen klonken Italiaans, de bewegwijzering was in het Italiaans, dus wij dachten we zijn in Italië. Tot we uiteindelijk in een file terecht kwamen en deze bleek voor de grens te zijn. Hoe kun je ook een grenspost missen in Zwitserland? Onmogelijk!! Ook hier werden alle auto's weer gecontroleerd, want wie weet misschien had je wel door het land gereden zonder vignet! En toen waren we dus in Italië! Stop and go, stop and go zo kun je onze reis door Italië wel het beste omschrijven, wat een verschrikking. Nu zat ik toch al niet op mijn gemak, want ik had het huis uitgezocht op Micazu.nl (site van D-reizen waar particulieren hun huis te huur kunnen zetten). Hier kan iedereen zijn huis neer zetten en Micazu gaat echt niet langs ieder huis om te kijken of het wel echt is. En ik had het dus geboekt en een contract gekregen en het enige mailtje wat ik had gekregen van de verhuurders was twee dagen na het contract of ik even het contract zsm wilde tekenen en terugsturen, verder helemaal niets!! Geen routeplanning of iets, niets. Dus ik kneep hem een beetje, want Eds navigatie vond wel de plaats, maar natuurlijk weer niet de straat waar we moesten zijn. Nu hadden we in Novotel wel op Google maps gekeken en daar bleek de straat wel te bestaan (gelukkig!) Dus Ed had een foto gemaakt van de kaart en een foto gemaakt van Streetview, waar overigens alleen een hek op te zien was! Uiteindelijk kwamen we in het plaatsje aan, maar toen. Gelukkig had ik op Maps een Fattoria zien staan en gelukkig stonden er allemaal bordjes naartoe, eenmaal daar moesten we linksaf en dan een eind rechtdoor. Kwamen we bij een huis, wat wel iets leek op de foto's van de site, met een oprijlaan en alles, alleen het huisnummer klopte niet. Wij moesten hebben 81A, dit was 80A. Dus ik stap uit, op zoek naar een naambordje, leek me wel wat raar een verkeerd huisnummer op het contract, maar je weet maar nooit. Allemaal camera's aan dat hek, maar geen naambordje, wel een brievenbus. Dus ik duik die brievenbus in, kijken naar de geadresseerde. Bleek het een Italiaanse naam te zijn en wij zochten Nederlanders, helaas. Ed werd helemaal zenuwachtig, camera's en ik snuffelen in andermans brievenbus, maar ik wilde geen spookhuis geboekt hebben natuurlijk. Desperate omstandigheden vragen om desperate measures toch ;-). Dus het weggetje verder gevolgd en ik werd steeds witter om mijn neus..., uiteindelijk kwamen we bij een kerkje aan. Voor het kerkje stond nog een huis, maar dat had geen zwembad in de tuin dus die was het niet en verder dan de kerk, alleen maar hek en nog eens hek. Ed wilde al omkeren, maar ik herinnerde mij de foto van Streetview, een hek! Dus toch maar langs het hek gereden en daar was alweer een oprijlaan met dit keer wel een Nederlandse naam en nummer 81A. Nu alleen nog hopen dat het niet dubbel geboekt was.... Maar dat was het niet en we werden al opgewacht door de Nederlandse eigenaren. We moesten eerst even iets drinken in de loggia en daarna werden we naar ons appartement gebracht. Ik sjokte achter iedereen aan, was net zo'n pakezel, maar hoorde Anne al van ver roepen dit is Perf (vertaling perfect ;-)) toen viel er wel een pak van mijn hart! Ons huisje bestond uit twee appartementen, die konden gescheiden worden door een tussendeur Op de foto's zag alles er erg klein uit, maar in het echt viel het reuze mee! Bij de kinderen hun voordeur was een leuk zitje gecreerd, bij binnenkomst was hun badkamer en wc en daarna het stapelbed van Anne, met tweepersoonsbed onder, wat ze thuis ook wil,

een roomdivider en daarna Marc zijn tweepersoonsbed en hun keukenblokje. Ons appartement vanaf de kinderen gezien begon je in de keuken, dan de eethoek, daarna de zithoek en een aparte slaapkamer en daarachter weer onze badkamer en wc. Buiten bij onze voordeur een leuk zitje, hier zaten we meestal.

en een speciale leeshoek voor mij ;-).

En dan natuurlijk ons megazwembad, boven ons van 14 bij 7 meter en niet te vergeten de trampoline!

Bij het zwembad kon je op de ligstoelen zitten onder een afdakje of op een gezellig verhoogd zitje. Hier hebben we helaas niet vaak gezeten, het was erg warm boven altijd!

De eigenaren hadden een eigen olijfgaard en maakten zelf olijfolie, dus wij hadden in het huisje zelfgemaakte olijfolie!! Ze hadden ook voor ons ontbijt gezorgd voor de eerste ochtend. We hadden brood, melk, eieren, boter, jam etc. Er stond koffie, thee, suiker. Zelfs een kan wijn stond er! Heerlijk! De eerste twee dagen hebben we helemaal niets gedaan, het was ontzettend warm! Ed had zich goed ingesmeerd, een half uurtje aan het zwembad en hij was al weer verbrand, zo hard ging dat! Zondags nog even gebabbeld met de eigenaar onder het genot van een glaasje wijn over wat we nu allemaal moesten gaan zien etc. Wel handig als je bij de eigenaren op het terrein zit, maar er is ook een schaduwkant aan. Op een gegeven moment kwam de eigenaresse met vrienden bij het zwembad zitten, terwijl wij daar ook zaten. De vrienden leken wel een dagje strand te gaan doen, want er kwam een hele strandtas bij kijken, met drinken en chips en allemaal zwemkleding aan. Ed zei nog goedemiddag, maar er werd helemaal niets gezegd en men ging gewoon zitten alsof wij er niet eens waren. Eten, drinken en kletsen op het terras en een kind wat telkens het zwembad in- en uit ging en tenslotte gingen ze met z'n allen zwemmen. Uiteindelijk zijn wij maar naar binnen gegaan en hebben hen daar laten zitten, 's avonds zaten ze er nog! Beetje vreemd, een beetje overleg had ik toch wel op prijs gesteld. In de tweede week was de eigenaar weer terug en die hoorde dat wij naar Florence wilden gaan. Die vertelde ons dat ze vrienden op bezoek kregen en dat ze de volgende dag bij vrienden op bezoek zouden gaan, dus toen hebben wij onze reis Florence een dag vervroegd zodat we geen last hadden van elkaar. Perfect geregeld! Zij hadden regen bij het huisje die dag en wij stikten de moord van de hitte in Florence ;-).

Op woensdag zijn we omhoog gereden de bergen in naar Poppi, natuurlijk door Chiantigebied. Mooi zo dat groen met een vleugje oranje ;-).

Vermoeiend hoor al dat rijden en dat wachten op de fotograaf ;-).

Poppi was wel aardig, maar in Poppi zagen we iets wat ik toch wel uit moest leggen aan de kinderen, die stammen natuurlijk uit de tijd van mobieltjes en die kennen dit fenomeen helemaal niet ;-)

De volgende dag zijn we naar San Gimignano geweest. Onderweg kregen we wel een heel mooi kadootje! We reden langs het uitkijkpunt over de stad Florence, in een woord prachtig! Ik was er in ieder geval stil van. Ik vond het zo al mooi, laat staan dat ik daar beneden zou lopen!

En alsof het niet op kon, onze tweede kado van de dag. Onze allereerste Toscaanse bruiloft!

Uiteindelijk moesten we toch door, we waren echt overdonderd door de schoonheid van de stad, echt een aanrader!! Maar we waren nog niet klaar met verwonderen, want toen kwamen we aan in San Gimignano, daar moet je echt naartoe!! Je auto parkeer je buiten de stad en dan loop je de muren van de stad in en dan waan je je een beetje als in Carcassonne, maar dan meer pizza en vooral ijs ;-).

Ze adverteren daar dat ze het lekkerste ijs van de hele wereld hebben, ik kan je een ding zeggen: we hebben heel wat ijs gegeten deze zomer, maar nergens zo lekker als daar!! Twee megabollen voor twee euro, het heerlijkste ijs wat er is!! 's Avonds daar nog een lekkere slice pizza gehaald en onze dag kon niet meer stuk. San Gimignano een must!!

Zaterdag naar Arezzo gegaan. Een must voor de liefhebber van film La vita e bella, die schijnt hier grotendeels opgenomen te zijn! Hier liepen we tegen onze tweede Toscaanse bruiloft aan en de bruidegom had wel een heel interessant vervoersmiddel meegenomen om zijn bruid op te vervoeren!

's Avonds de dag goed afgesloten bij Giusti & Torricelli in Reggello, toen we de rekening zagen wisten we al dat we de rest van de week weinig zouden koken ;-).

Tussen de 40 en 50 euro ben je kwijt, voor vier personen pizza, drinken en een karaf wijn. Nadeel in Italie is wel dat ze gewoon maar even servicekosten regelen, 1, 50 per persoon of 20% van de rekening!
Op maandag kregen wij een ingeving. We gingen naar Florence! Otto, de huiseigenaar had ons verteld dat de trein erg goedkoop was en makkelijker was dan door Florence te rijden en een parkeerplaats te moeten zoeken. Treinkaartje was vijf euro zei hij, hij vergat alleen te vertellen dat dat een enkeltje was ;-). Dus wij naar Figline, auto geparkeerd en kaartje kopen. Komen we binnen, zegt die man hurry hurry, train leaves in five minutes, next one comes in two hours! Wilde ik pinnen, mocht je alleen contant betalen, dus cash regelen en ja hoor, toen konden we de trein uitzwaaien en inderdaad de volgende kwam over twee uur! Kaartjes mocht ik niet meer teruggeven, dus daar stonden we Toen maar besloten om naar Sienna te rijden, even een terrasje gepakt en dit was het kleinste glas wat ze hadden.

Sienna is erg mooi, erg gezellig ook. Lekkere pizza, maar het verschrikkelijkste ijs wat ik ooit gegeten heb. Heel erg duur en heel erg niet te eten, grote stukken bevroren ijs er nog in, bah.

De volgende dag stond Pisa op het programma!

Hij staat wel een beetje verstopt he, nou oke hier is ie dan ;-)

Persoonlijk vind ik Pisa ook een aanrader! Niet vanwege de toren, alhoewel al die bouwwerken bij elkaar wel heel erg mooi zijn, maar omdat het daar zo gezellig is. Rondom de toren zijn allerlei straatjes met alleen maar terrasjes, de een nog gezelliger als de ander. Ik vond het echt heel leuk! mocht je er nu heen gaan met de auto, let dan op! Ga niet de parkeergarage in waar je heen geleid wordt als je Pisa in komt, maar rij een stukje verder. Achter de benzinepomp ligt een grasveld, waar de pomphouder plaatsjes verhuurd. Hij vraagt 6 euro voor de hele dag en 3 euro voor een halve dag. Nu hadden wij de pech dat het grasveld ook al vol was, maar hij heeft achter zijn benzinepomp ook een garage waar hij klust en daarvoor heeft hij plaatsjes gereserveerd aan de voorkant van de pomp, deze zijn afgezet met pilonnen en tape. Hij kwam ons persoonlijk van het grasveld afplukken en verwijderde de pilon van een plaatsje en daar mochten we staan voor drie euro, want het was al twaalf uur geweest!! Echt super!!  Hierna ging de reis verder naar Luca. Hier was het druk met straatartiesten, veel muziek en ook aparte kunst. Beetje onduidelijk door die vrouw haar been, maar deze man heeft dus geen armen en schildert met zijn mond.

Luca was wel gezellig, maar echt bijzonder of mooi kan ik niet echt zeggen. We hebben hier wel gegeten, achteraf wel spijt van, want ik had veel liever in Pisa gegeten zelf. Eten was niet super en nog redelijk prijzig.

Ik wilde nog door naar Livorno, maar helaas door tijdgebrek en het feit dat Ed in het donker over bergweggetjes zou moeten hebben we dat overgeslagen (moeten we toch nog een keer terug naar Toscane ;-)).
De volgende dag ging het toch echt gebeuren, de treinreis naar Florence. De kaartjes hadden we al, nu alleen op tijd komen en een parkeerplaatsje vinden! En ja hoor, nu zagen we de trein van voren in plaats van achter!

Florence, zeker weten een aanrader!! In Florence hebben ze een overdekte markt Mercato centrale. Zeker een bezoekje waard, al is het maar alleen om te kijken en te ruiken en indrukken op te doen!!

Florence is gewoon mooi. Wij kijken Da Vinci's Demons en daar speelt Florence een grote hoofdrol en natuurlijk Il Magnifico (Lorenzo de Medici), mooi om dan alles eens in het echt te zien en niet te geloven dat het allemaal al zoveel honderden jaren geleden al bestond en toen gebouwd is. Ja heel mooi Florence een echte absolute must, kun je niet overslaan als je in Toscane bent!
Even een terrasje gepakt, een Ierse deze keer, zonder servicekosten! Heel gezellig en na afloop moesten we binnen komen fotograferen, echt heel leuk!

Na de Mac was het tijd om terug te keren met de trein en was ons dagje Florence ten einde. Ze zeggen Rome zien en dan sterven, maar Florence zien en dan sterven zou mijn motto zijn. Wat een stad maar nu ben ik eigenlijk wel heel benieuwd naar Rome ;-).

De laatste twee dagen stonden volledig in het teken van het zwembad en lekker relaxen.

We hebben een heerlijke vakantie gehad en gaan zeker nog eens terug!! Maar dan toch het liefst een huis zonder eigenaren erbij.

De terugreis ging voorspoedig totdat we bij de gevreesde tunnel kwamen, anderhalf uur vertraging helaas en natuurlijk die grens met Zwitserland, ze stonden er nog steeds, elke auto controlerend!
Ik heb wel van een ding spijt, de 15de was een feestdag en wat ik eigenlijk heel graag wilde was aan zo'n Bertolli lange tafel zitten met zo'n mamma die dan pasta maakt. Ik had graag contact gemaakt met de locals, helaas.... In Rusland (1991) ging ik ook nooit met de Nederlanders mee, altijd met de Russen. Toeristen gingen toen met de taxi of iets, ik ging met de Russen in zo'n overvolle, stampvolle bus geweldig. Naar hun winkeltjes, deed hun dingen, geen toeristendingen en nu was ik wel een toerist en eigenlijk vind ik dat jammer. Ik zou graag eens teruggaan, maar dan niet als toerist.

In het huisje hadden we wifi 5 minuten en dan weer 20 minuten niet en zo ging dat de hele dag door. Dus een hotel kon ik niet boeken, want voordat hij het boekingsscherm door was, was de wifi weer weg. Dus op de bonnefooi weer naar Novotel gereden. Op Booking.com had ik gezien dat het hotel 106 euro was. Ter plekke moest ik dus 120 euro betalen en ik proberen af te dingen, maar niets he helemaal niets!! En dan zeggen ze nog dat hotels korting geven als je voor diezelfde dag nog een kamer boekt. Nou niet bij Novotel en de airco was nog steeds stuk, een geluk we hadden geen kattenluik meer in de wc ;-). Geen ontbijt, maar we hebben brood gehaald bij de Carrefour voor onderweg, dan maar zo! Dit was de laatste keer Novotel ben ik bang, weinig service.

Het laatste stuk Duitsland hebben we laaggevlogen en zodoende waren we zondag al erg vroeg thuis. En het ergste was dat Ed 's avonds zijn sokken aan moest doen omdat hij koude voeten had en in bed weigerden we de dekbed erop te leggen. Totdat Ed genoeg had van mijn klappertanden midden in de nacht en de ijspegels op zijn neus stonden en we dus maar de dekbed erop gelegd hebben. Welkom thuis!!!!!

Nu zul je wel denken, wat is dat met die foto's. Allemaal eigen werk mooi he ;-). Maar voor het echte werk zul je toch echt op Edwins Facebook moeten zijn ;-). Veel kijkplezier!!